індігеш//індікеш

зат. жерг. Ін. Кенет аты әлденеге сүрінгендей болды. Сөйтсе, і н д і г е ш екен (Ә.Кекілбаев, Үркер, 39). Қызыл түлкі осы араға келгенде, мына жатқан көп і н д і г е ш т і ң біреуіне сүңгіп жоғалды (Бұл да, 116). Сексеуіл түптері мен і н д і к е ш аузындағы қар кете қоймаған (Ө.Қырғызбаев, Қырда., 16).